Death Rides a Horse

Pixels kunnen mij boos maken. Zeker als ze deel uitmaken van Het Zesde Zintuig. Dit televisieprogramma zoekt uit een select groepje zweefvliegers de Vlaming die naast horen, zien, voelen, ruiken en proeven nog iets anders kan. Communiceren met overleden mensen, energiegolven opvangen of gewoon praatjes verkopen. Net zoals Idool of X-Factor is het een simpele afvalrace, zij het zonder smsjes. Dat zou toch niet eerlijk zijn, want een simpele gsm-provider kan niet op tegen een stevig aura.

Het leuke aan dit programma is dat iedereen zou kunnen meedoen. Sterker nog, iedereen zou kunnen winnen. Het enige wat je nodig hebt is logica, een gezonde portie geluk en vooral niet te concreet zijn. Een paar voorbeeldjes misschien: de kandidaten worden geblinddoekt naar een grot gebracht en presentator Johan Terryn geeft de kandidaten een gesloten enveloppe met daarin een foto van 18 mensen die er 50 jaar geleden zijn omgekomen toen de mergelgrot instortte. Opdracht: vertel ons welke tragische gebeurtenis hier heeft plaats gevonden. Nu wil ik morgen gerust aan 20 mensen op straat vragen wat voor tragische gebeurtenissen er zoal in een grot kunnen gebeuren. Wedden dat ik 18 paranormaal begaafden tegen het lijf loop? Twee perverten zullen wel over verkrachting of incest beginnen. Idem met de aflevering van twee weken geleden. Onze lichtgevende vrienden moeten verklaren waarom een peutertje verdween. Klein detail: hij woonde in een huis langs het kanaal. Nog een detail: de zaak is nooit opgehelderd en toch werden de kandidaten beoordeeld op hun wetenschappelijke analyse.

Volgende proef: plaats vijf muzikanten bij het juiste muziekinstrument. Hoewel statistiek tot het basispakket van de meeste universitaire opleidingen behoort, heb je die cursus niet nodig om te weten dat het niet eens zo moeilijk is om net als de kandidaten 0,1,2 of 3 op 5 te halen. Dat verdient geen applaus. Zeker niet als de muzikanten bij Flatcat spelen. Die statistiek komt trouwens voortdurend aan bod in het programma. Kandidaten die raden of het om een man of vrouw gaat, hebben 50% kans. Als ze het fout hebben, kwam de informatie net op dat moment niet goed door (eventueel geven ze de tekening van een hond te schuld). Als ze het goed hebben, verliezen ze hun tastzin: ze beginnen te zweven.

Nog een laatste test om het af te leren: twee ouders laten vier wildvreemden binnen op de kamer waar enkele jaren geleden hun dochter zelfmoord pleegde. Aan de kandidaten om te raden wat er precies gebeurde. Terwijl de enige man in het gezelschap een vreemd (maar plausibel) verhaal over overdosis afratelt, gaan de dames iets slimmer te werk. Ze blijven zo algemeen mogelijk met uitspraken als “Een belangrijk punt van het gezin is weggevallen.” of “Dit kan niet. Dit kan toch niet?” Dat is waar: het is verschrikkelijk dat de hond van de familie al jonglerend getroffen is door de bliksem. Wie dat had geraden, noem ik terecht paranormaal begaafd. De ouders zijn natuurlijk in het diepst van hun ziel getroffen. Zij denken alleen aan hun grote verlies en verbinden de vage uitspraken aan de tragische zelfmoord. Een 16-jarige dochter is inderdaad een belangrijk punt in een gezin en natuurlijk is het onmogelijk te begrijpen waarom een jong iemand zich van het leven ontneemt. Staande ovatie voor de kandidaten!

Vlak voor het reclamespotje voor een nieuw boek over paranormale begaafdheid sturen we de persoon zonder gevoel voor logica en met het minste statistisch geluk naar huis. Zijn jas had hij al aan, want dat had hij natuurlijk voelen aankomen. Een uitleg heeft hij ook al klaar: vandaag kwam er uitzonderlijk weinig informatie door, maar hij heeft toch sterke momenten gehad. Zo houden we op het einde van de reeks natuurlijk niet de paranormaal meest begaafde Vlaming over. We weten alleen wie het meest geluk had en het best rond de pot kon draaien. Sowieso mag de winnaar hopen dat de kredietcrisis snel achter de rug is. Zo kan ze het geld dat ze van goedgelovigen afsnoept veilig op haar bankrekening zetten.

Er zijn in onze wereld nog oneindig veel onverklaarbare verschijnselen. Laten we de wetenschap rustig de tijd geven om met vallen en opstaan alles uit te klaren. Mensen die geen geduld hebben (of die eens goed willen lachen), kunnen nog twee afleveringen van “Het Zesde Zintuig” meepikken of zich verliezen in het creationisme: die kunnen tenminste alles verklaren zonder als een mongool met een pendel te staan zwieren.